هشدار دانشمندان در مورد «سندرم غرق شدگی» شهر‌های ساحلی جهان
دانشمند ایرانی آب، محیط زیست و سلامت سازمان ملل در مورد فرونشست زمین در مناطق شهری هشدار داد و آن را خطری خواند که دست کم گرفته می شود.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از سای تک دیلی،پروفسور «منوچهر شیرزایی» از دانشگاه ویرجینیا تک و دانشگاه آب، محیط زیست و سلامت سازمان ملل در آنتاریو و پرفسور «رابرت نیکولز» از مرکز تحقیقات تغییرات اقلیم تیندال در دانشگاه ایست آنگلیا بر اهمیت نتایج یک مقاله تحقیقاتی جدید که با نقشه برداری مداوم و دقیق از حرکات زمین در چین، داده‌های ماهواره‌ای تهیه می‌کند، تاکید کردند.
این محققان ضمن آنکه اندازه گیری مداوم فرونشست را یک دستاورد بزرگ می‌دانند، استدلال می‌کنند این تنها آغازی برای یافتن راه حل است. پیش بینی فرونشست‌ها در آینده نیازمند مدل‌هایی است که همه عوامل محرک، از جمله فعالیت‌های انسانی و تغییرات اقلیم و چگونگی تغییر آنها با گذشت زمان را در نظر بگیرند.
پژوهشگران چینی در یک مقاله پژوهشی که نتایج آن در نشریه ساینس منتشر شده، ۸۲ شهر این کشور را با جمعیتی نزدیک به ۷۰۰ میلیون نفر مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان می‌دهد ۴۵ درصد از این مناطق شهری در حال فرو رفتن هستند، که ۱۶ درصد از آنها با سرعت ۱۰ میلی متر در سال یا بیشتر فرونشست دارند.
در سطح ملی چین، تقریبا ۲۷۰ میلیون نفر از ساکنان مناطق شهری تحت تاثیر قرار گرفته و نزدیک به ۷۰ میلیون نفر در سال فرونشست سریع ۱۰ میلی متری یا بیشتر را تجربه می‌کنند. جدی‌ترین شرایط در مناطق پکن و تیانجین مشاهده می‌شود.
به طور خاص، شهر‌های ساحلی مانند تیانجین تحت تاثیر قرار گرفته اند، زیرا زمین در حال فرونشست باعث تقویت تغییرات اقلیم و افزایش سطح دریا می‌شود. غرق شدن پدافند دریایی یکی از دلایلی است که طوفان کاترینا در سال ۲۰۰۵ ویرانی و تلفات زیادی در نیواورلئان از خود به جا گذاشت.
شانگهای (بزرگترین شهر چین) در طول قرن گذشته تا ۳ متر فرونشست داشته است و امروز نیز به این پایین رفتن ادامه می‌دهد.
هنگامی که فرونشست با افزایش سطح دریا ترکیب شود، میزان سطح پایین‌تر از دریا در این شهر میتواند تا سال ۲۱۲۰ سه برابر شده و ۵۵ تا ۱۲۸ میلیون نفر را تحت تأثیر قرار دهد.
رویدادی که اگر اقدام اجتماعی قابل قبولی برای آن صورت نگیرد، فاجعه به بار خواهد آورد.
نیکولز که در این مطالعه شرکت نداشت، اما تحقیقاتش بر افزایش سطح دریا، فرسایش سواحل و سیل و چگونگی سازگاری جوامع با این تغییرات متمرکز است، گفت: فرونشست، یکپارچگی ساختاری ساختمان‌ها و زیرساخت‌های حیاتی را به خطر می‌اندازد و اثرات تغییرات اقلیم را از نظر سیل تشدید می‌کند، به خصوص در شهر‌های ساحلی که این فرونشست، افزایش سطح آب دریا‌ها را بالا می‌آورد.
فرونشست زمین عمدتا ناشی از فعالیت‌های انسان در شهرهاست. برداشت آب‌های زیرزمینی که سطح ایستابی را پایین می‌آورد، همراه با زمین شناسی و وزن ساختمان ها، مهمترین عامل در فرونشست در نظر گرفته می‌شود.
با توقف برداشت آب‌های زیر زمینی در دهه ۱۹۷۰ در اوزاکا و توکیو ژاپن، فرونشست شهر نیز متوقف شد یا به شدت کاهش یافت که نشان دهنده اثر مثبت این استراتژی است. یکی دیگر از عوامل فرونشست زمین، لرزش ترافیک و تونل زنی است، پکن سالانه ۴۵ میلی متر در نزدیکی مترو‌ها و بزرگراه‌ها فرو می‌رود. زمین، خود، حرکت طبیعی به سمت بالا یا پایین دارد، اما به طور کلی بسیار کوچکتر از تغییرات ناشی از فعالیت‌های انسانی است.ح
در حالی که فرونشست ناشی از فعالیت‌های انسانی پیش از این مطالعه در چین شناخته شده بود، پروفسور شیرزایی و نیکولز می‌گویند این نتایج جدید نیاز به واکنش ملی را تقویت می‌کند. این مشکل نه تنها در شهر‌های ساحلی چین بلکه در بسیاری از شهر‌های حساس سایر کشور‌ها نیز دیده می‌شود و یک مشکل گسترده در سراسر جهان است.
آنها از جامعه تحقیقاتی می‌خواهند که از اندازه گیری‌ها به درک مفاهیم و پاسخ‌های حمایتی برسند. اندازه گیری‌های ماهواره‌ای جدید داده‌های دقیق فرونشست را ارائه می‌دهند، اما روش‌های استفاده از این اطلاعات برای همکاری با برنامه ریزان شهری به منظور رسیدگی به این مشکلات نیاز به توسعه بسیار بیشتری دارد. شهر‌های ساحلی آسیب دیده در چین و سایر کشور‌ها به طور گسترده تری نیاز به توجه ویژه دارند.
پروفسور نیکولز گفت بسیاری از شهر‌ها و مناطق در سراسر جهان در حال توسعه استراتژی‌هایی برای مدیریت خطرات تغییرات اقلیم و افزایش سطح دریا هستند. ما باید از این تجربه درس بگیریم تا به خطر فرونشست که رایج‌تر از آنچه در حال حاضر شناخته شده است واکنش مطلوب نشان دهیم.
انتهای پیام/
